برای آغاز امامت امام زمان علیه السلام
ربیع آمد دلم سرمست یار است
بهار من تماشای نگار است
دلی دارم میان سینه ی خود
که تا وقت ظهورش بی قرار است
مرام و مذهب من انتظار است
بدون یار ، هستی در غبار است
پر از جور و ستم گردیده عالم
جهان مشتاق یاری تکسوار است
وجودم بی قرار وصل یار است
اسیر آن نگار گل عذار است
ز هجران و فراقش تا بیاید
دلم مانند لاله داغدار است
ربیع آمد و نگار هم می آید
با آمدنش بهار هم می آید
احیاگر دین احمدی یعنی که
آن دلبر تکسوار هم می آید